วัดพระธาตุเปิงฟ้าป่าอ้อย
วัดสาขาของวัดพระธาตุดอยสุเทพราชวรวิหาร เป็นวัดร้างตั้งอยู่ ณ บ้านซาง (หมวดป่าอ้อย) กึ่งกลางระหว่างบ้านต้นขามและบ้านซาง ตำบลขี้เหล็ก อำเภอแม่ริม จังหวัดเชียงใหม่ อยู่บนฝั่งตะวันตกของแม่น้ำปิง
หลักฐานทางประวัติศาสตร์ที่หลงเหลืออยู่ในปัจจุบันคือซากเจดีย์เก่า สูงประมาณ ๓ เมตร อยู่หลังฐานพระวิหารซึ่งมีซากอิฐโบราณที่มีลักษณะใหญ่ทำจากดินเหนียวผสมแกลบ และน้ำอ้อยเหลือปรากฏให้เห็นอย่างชัดเจน พื้นที่ของวัดร้างแห่งนี้มีประมาณ ๓ ไร่เศษ ไม่มีหลักฐานปรากฏชัดเจนว่าวัดนี้สร้างขึ้นในสมัยใดและใครเป็นผู้สร้าง
เหตุที่ได้ชื่อว่า “วัดพระธาตุเปิงฟ้าป่าอ้อย” นั้นก็เพราะว่าเวลากลางคืน ชาวบ้านละแวกใกล้เคียงจะมองเห็นลำแสงพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้าออกมาจากยอดเจดีย์ เก่าแก่นี้บ่อยครั้ง จนหนังสือพิมพ์ไทยรัฐสนใจจึงได้ติดต่อขอส่งทีมงานมาสังเกตและพิสูจน์ข้อเท็จ จริงเกี่ยวกับลำแสงมหัศจรรย์นี้ แต่ก็ไม่สามารถสรุปว่าปรากฏการณ์นี้เกิดขึ้นด้วยเหตุใด มีเกจิอาจารย์หลายท่านได้กล่าวไว้ว่าเหตุที่พระธาตุสำแดงปาฏิหาริย์นั้น เพื่อให้ศรัทธาสาธุชนและชาวบ้านได้ทราบว่ามีพระบรมอัฐิธาตุประดิษฐานอยู่ ณ ที่แห่งนี้
