สำนักสงฆ์ดอยม่อนถ้วยเวชชากุลทองตั้งอยู่ในบ้านพระธาตุ หมู่ที่ ๙ ซึ่งแต่เดิมนั้นสถานที่ตั้งเป็นป่าชุมชนของหมู่บ้านพระธาตุ หมู่ที่ ๙ได้มีชาวบ้านและนายทุนได้เข้าไปบุกรุกตัดต้นไม้เพื่อทำเป็นที่ประกอบอาชีพของตน ได้มีพระรูปหนึ่งได้มองเห็นถึงปัญหาการบุกรุกทำลายป่าชุมชน จึงได้ปรึกษากับผู้รับผิดชอบเรื่องป่าชุมชนของหมู่บ้าน และได้เข้าไปตั้งสำนักสงฆ์ในผืนป่าชุมชนแห่งนี้ ซึ่งก็ได้รับความยินยอมเสียงข้างมากจากชาวบ้าน จึงได้ไปตั้งสำนักสงฆ์ชื่อว่าดอยม่อนถ้วยเวชชากุลทอง ที่ตั้งชื่อดอยม่อนถ้วยเพราะว่าที่ป่าชุมชนแห่งนี้มีผู้สูงอายุได้เล่าว่าแต่เดิมนั้นดอยแห่งนี้เคยเป็นที่อยู่อาศัยของชาวเผ่าลั๊วะ และได้ตั้งรกรากอยู่ที่นี่มาแต่สมัยโบราณ ต่อมาได้ย้ายที่อยู่อาศัย เหลือไว้แค่เศษเครื่องปั้นดินเผาอยู่มากมาย รวมถึงถ้วย ชาม ภาชนะการทำอาหาร รวมถึงโลหะต่าง ๆ ซึ่งสามารถขุดพบเจอได้ ในปัจจุบันก็ยังมีการค้นพบแต่ยังไม่มีการพิสูจน์ และลักษณะของป่าชุมชนแห่งนี้มีภูมิประเทศเป็นดอย มีลักษณะเหมือนถ้วยค่อม จึงตั้งชื่อว่าดอยม่อนถ้วย และด้วยการอาศัยกำลังแรงของศรัทธาจึงได้ตั้งสำนักสงฆ์ดอยม่อนถ้วยขึ้นมา และเพื่อเป็นการอนุรักษ์ รักษาไว้ซึ่งผืนป่าแห่งนี้ด้วย
