วัดศรีบุญยืน หรือที่ชาวบ้านนิยมเรียกว่า วัดหัวดอน ตั้งอยู่บนฝั่งแม่น้ำปิงห่าง หมู่ที่ 3 ตำบลเหมืองง่า อำเภอเมือง จังหวัดลำพูน สร้างขึ้นเมื่อ พ.ศ. 2442 ในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว โดยท่านควัดศรีบุญยืนสร้างขึ้นเมื่อ พ.ศ. 2542 โดยท่านครูบาปันแก้ว ปุณฺณวํโส หรือ ปุณฺณวํโส ภิกฺขุ (ต่อมาได้รับพระราชทานเป็นพระครูสัญญาบัตรในราชทินนามว่า "พระครูศรีบุญสถิต") ขณะที่ท่านมีอายุได้ 29 ปี ได้ย้ายมาจากวัดวังทอง ตำบลเหมืองง่า อำเภอเมืองลำพูนขึ้นไปทางทิศเหนือ ประมาณ 1 กิโลเมตร มีพระอันดับติดตามมาด้วย 2 รูป สามเณร 10 รูป ศิษย์วัด 4 คน เมื่อปักเขตแดนสร้างวัดแล้ว จึงตั้งชื่อว่า "วัดศรีบุญยืน"
วัดศรีบุญยืน ตั้งอยู่บนฝั่งแม่น้ำปิงห่าง บริเวณที่ตั้งวัดเป็นเนินสูงและลาดต่ำมาทางทิศตะวันตก บริเวณที่เป็นเนินสูงนั้น ชาวบ้านเรียกว่า "ดอน" เพราะฉะนั้นเมื่อตั้งวัดบริเวณที่นั้น ชาวบ้านจึงเรียกวัดศรีบุญยืนว่า "วัดหัวดอน" ในปี พ.ศ. 2450 วัดมีเนื้อที่ประมาณ 3 ไร่ 2 งาน 9 ตารางวา ต่อมา ท่านครูบาปันแก้ว ปุณฺณวํโส พร้อมด้วยญาติโยมผู้อุปถัมภ์บำรุงวัดได้รวบรวมจตุปัจจัยซื้อที่ดินที่อยู่ติดกับวัดเพิ่มเติมเพื่อขยายพื้นที่ให้กว้างขวางกว่าเดิม ปัจจุบัน วัดศรีบุญยืนมีเนื้อที่ 6 ไร่ 1 งาน 22 ตารางวา ตามโฉนดที่ดินรูบาปันแก้ว ปุณฺณวํโส หรือ ปุณฺณวํโส ภิกฺขุ
ลำดับเจ้าอาวาส และการก่อสร้าง
เจ้าอาวาสรูปที่ 1 ท่านพระครูศรีบุญสถิต (ครูบาปันแก้ว ปุณฺณวํโส)
เจ้าอาวาสรูปที่ 2 พระมหาศิลป์ สิกฺขาสโภ ป.ธ. 7 , น.ธ. เอก (พระศรีศิลป์สุนทรวาที)
เจ้าอาวาสรูปที่ 3 พระมหาคำปัน อนาลโย ป.ธ.4 , น.ธ. เอก , (พระครูสิริปุญญากร)
