เดิมเป็นชาวบ้านต้นยางซึ่งอยู่ตรงข้ามกับบ้านแม่บอนได้ อยู่ทิศใต้ โดยมีแม่นํ้าลี้กั้นกลางอยู่หรือบ้านแม่บอนใต้ในปัจจุบัน เมื่อประมาณปี พ.ศ 2493 ได้มีครูบาขาวปีได้มาสร้างถนนตัดผ่านมาแม่บอนเหนือให้เชื่อมต่อกับบ้านแม่ตํ่าเขตจังหวัดลำปางเพื่อสังจรไปมาสะดวกโดยชาวบ้านแม่บอนใต้ที่เคารพศรัทะาต่อครูบาขาวปีก็มาช่วยกันสร้างถนนกับครูบาเนื่องจากการสร้างถนนครั้งนั้นต้องใช้เวลาหลายวันครูบาขาวปีจึงได้สร้างที่พักเพื่อเป็นที่อยู่พักแรมขึ้น(วัดแม่บอนปัจจุบัน)และเพื่อเป็นที่ทำบุญและปฎิบัติธรรมของชาวบ้านและต่อมามีชาวบ้านจำนวนสามครอบครัวได้ย้ายจากบ้านแม่บอนใต้(บ้านต้นยาง)และต่อมาชาวบ้านเห็นว่าตรงนี้เหมาะกับที่จะเป็นวัดแม่บอนต่อไปและในปีต่อมาเริ่มมีชาววบ้านย้ายมาอีก15ครัวเรือนสาเหตุการย้ายเนื่องจากเกิดโรคระบาด คือโรค ฝีดาษพร้อมความเชื่อเรื่องภูตผีปีศาจ ที่ทำให้ชาวบ้านล้มตายกันเป็นจำนวนมาก กลัวว่าถ้ายังอาสัยอยู่ต่อไปคนในหมู่บ้านจะตายกันหมดการย้ายออกบ้านห้วยต้นยาง ประชากรแยกออกมาอาศัยอยู่ 2 บ้านคือบ้านแม่บอนเหนือและบ้านแม่บอนใต้
