วัดป่าป๋อ (รัตนาศาสดาราม) เดิมเป็นวัดร้างมาประมาณ 600 กว่าปีสันนิษฐานกันว่า บ้านท่าตุ้มเดิมที่มีวัดพระเจ้าหูยาน ซึ่งเจ้าแม่จามเทวีองค์ปฐมบรมกษัตริย์แห่งนคาหริภุญชัยเป็นผู้สร้าง ครั้งสมัยเดินทางมาจากกรุงละโว้ทางชลมารค ซึ่งติดกับลำน้ำปิง และต่อมาเกิดน้ำท่มทุกปี และตลิ่งพังลงมาเรื่อยๆ ชาวบ้านจึงย้ายวัด จากวะดพระเจ้าหูยาน มาสร้างที่วัดป่าป๋อ ซึ่งห่างจากที่เดิมประมาณ 500 เมตร ซึ่งยังคงติดกับลำน้ำปิงและเกิดน้ำท่วมเป็นประจำ เพราะสมัยก่อนไม่มีเขื่อน และฝายกั้นน้ำเหมือนปัจจุบัน ชาวบ้านจึงย้ายจากวัดป่าป๋อ มาสร้างวัดท่าตุ้ม ตามชื่อหมูบ้าน ซึ่งห่างจากที่เดิมประมาณ 500 เมตร และมีถนนกั้นระหว่างลำน้ำปิงกับวัดท่าตุ้มจนถึงปัจจุบัน
สำหรับวัดป่าป๋อ ได้มีชาวบ้านส่วนหนึ่งมาช่วยกันลงมือแผ้วถางซึ่งตอนนั้นเป็นป่ารก เมื่อวันที่ 1 เมษายน พ.ศ. 2542 และได้สร้างศาลามุงหญ้าคาขึ้นมาหนึ่งหลัง และได้นิมนต์พระต่างวัดมาทำพิธีงานบุญเป็นครั้งคราว จนกระทั่งมีโยมอุปฐากจากกรุงเทพมหานคร ได้นำพระพุทธรูปพระพุทธชินราชมาถวายพร้อมกับสร้างศาลาการเปรียญหนึ่งหลัง ปัจจุบันนี้วัดป่าป๋อมีเสนาสนะเกือบจะครบถ้วน โดยมีศรัทธา 70 ครัวเรือน และจะพัฒนาต่อไปอย่างไม่หยุดหยั้งเพื่อพระพุทธศาสนา
