• ชื่อวัด: วัดบ้านหนอง
• ประเภทวัด: วัดราษฎร์/พัทธสีมา
• นิกาย: มหานิกาย
• พระภิกษุ: 4 รูป
• สามเณร: 2 รูป
• ที่ตั้ง: เลขที่ 215 หมู่ 4 บ้านหนอง ตำบลน้ำโจ้ อำเภอแม่ทะ จังหวัดลำปาง รหัสไปษณีย์ 52150
• เนื้อที่: 5 ไร่ 3 งาน 93 ตารางวา
• โทร: 089-5580711

วัดบ้านหนองตั้งอยู่เลขที่ 215 บ้านหนอง หมู่ที่ 4 ต.น้ำโจ้ อ.แม่ทะ จ.ลำปาง บ้านหนองเดิมที่เรียกว่า “บ้านป่าเหล่า” ต่อมาภาษาได้เพี้ยนไปเป็น บ้านเหลา ตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกของหมู่บ้าน บ้านหนองก่อตั้งครั้งแรก ณ. จุดนี้ หลังจากนั้นได้อพยพไปอยู่กับพวกกลัวะ ซึ่งอพยพมาจากทางเหนือตอนบนของไทย ได้มาตั้งถิ่นฐานอยู่บนฝั่งแม่น้ำจางติดกับม่อนดอยแก้ว
มีหัวหน้าชื่อ พระยาลัวะจันทร์ 
       ปัจจุบัน เรียกแถวนั้นว่าวังลัวะ อยู่ทางทิศใต้ของหมู่บ้าน ทุกวันนี้ยังมีตระกูลของลัวะมีอยู่บ้าง เช่น นามสกุล โกลัวะ ต่อมาพระยานาเวียงซึ่งตั้งถิ่นฐานอยู่ที่เกาะคาติดกับแม่น้ำจาง ปัจจุบันชื่อบ้านนาเวียงทราบข่าวว่าได้นำลูกน้องมารบกับพระยาลัวะ ซึ่งสมัยนั้นได้ใช้ หอก ดาบ เป็นอาวุธรบกัน เกิดเสียงดังสนั่นทั่วทุ่งนาเล็ก ทางทิศตะวันออกของหมู่บ้าน ปัจจุบันเรียกว่า ทุ่งพระยาหรือทุ่งปะนัน พระยานาเวียงพ่ายแพ้ ถูฟัดเข้าที่ขา จึงหนีไปหลบซ่อนในลำห้วยแห่งหนึ่ง ชื่อว่า ห้วยแพ้หรือห้วยแพน ด้วยบาดแผลจึงใช้หัวเข่าคลานลัดทุ่งนาทางทิศตะวันออกของหมู่บ้าน ปัจจุบันเรียกว่า ทุ่งนาพระกาน พระยาลัวะรู้ข่าวจึงพาลูกน้องไปตามฆ่าที่หมู่บ้านมาตัน หรือ ปัจจุบันชื่อว่าบ้านป่าตัน หลังจากนั้นได้เอาศพ พระยานาเวียงไปฝังไว้บนดอยติดกับทุ่งนาพระกาน ปัจจุบันเรียกว่า ดอยพระ หรือ ดอยพระกาฬ ทุกวันนี้ชาวบ้านป่าตันและหมู่บ้านใกล้เคียงได้สร้างพระธาตุ ศาลา พระพุทธรูป โดยทุกๆปี พอถึงเดือน 9 ออก 8 (เดือน 9 ขึ้น 8 ค่ำ) จะมีประเพณีฉลองกันทุกๆปี
       พยาลัวะได้ชัยชนะ จึงจัดงานเลี้ยงฉลองลูกด้วยข้าวหมัก ภาษาเหนือเรียกว่า น้ำโจ่ และได้ให้ลูกน้องเอาน้ำโจ่ไปทิ้งกลางทุ่งนา ซึ่งเป็นป่าละเมาะเล็กอยู่ทางทิศตะวันตกของหมู่บ้านและได้เห็นพื้นที่เหมาะสม จึงพากันไปตั้งหมู่บ้านขึ้นอีกว่าบ้านน้ำโจ้ หลังจากเหตุการณ์สงบลง พระยาลัวะได้ประชุมลูกน้องว่า หมู่บ้านเรามีของดีมีค่าอยู่สิ่งหนึ่งคือฆ้องคำ ซึ้งหล่อด้วยทองคำ ถ้าปล่อยทิ้งไว้ข้ากลัวข้าศึกพวกโจรมาแย่งเอาไป จึงได้ให้ลูกน้อง นำไปทิ้งในหนองน้ำใหญ่ และลึก อยู่ฝั่งแม่น้ำจาง
ติดกับม่อนย่าง ซึ่งชาวบ้านหนองเรียกว่าหนองฆ้องคำหรือหนองป้อง นับแต่นั้นมา ได้ตั้งชื่อใหม่ว่า บ้านหนองฆ้องคำ
       มาจนถึงสมัยดอยแก้ว ซึ่งมีชื่อเสียงโด่งดัง ด้วยพระยาน้ำพุและเทพอารักษ์หลายองค์ได้เข้าร่างทรงมนุษย์ และดูแลหมู่บ้านให้ร่มเย็นเป็นสุข ต่อมาผู้เฒ่าผู้แก่ได้ตัดคำว่าฆ้องคำ ออกเป็น บ้านหนองแก้ว แล้วจนถึงพ.ศ. 2498 พระครูรัตรโสภน เจ้าคณะอำเอแม่ทะ ได้สั่งการมายังพระเสาร์สุโก เจ้าคณะตำบนน้ำโจ้ แจ้งมายังพระตำนนชิโย รักษาแทนเจ้าอาวาส และนายเทียม จะวะนะ ผู้ใหญ่บ้านสมัยนั้นได้ตัดคำว่า แก้ว เหตุผลใดไม่ทราบให้เหลือว่า บ้านหนองนับตั้งแต้นั้นมาจนถึงปัจจุบัน เรียกว่า บ้านหนอง

พระครูอุปถัมภ์สมณกิจ สุภทฺโท เจ้าอาวาสวัดบ้านหนอง

พระครูอุปถัมภ์สมณกิจ สุภทฺโท ปัจจุบันอายุ 55 ปี บวชมาแล้ว 34 พรรษา มีลำดับชั้นสมณศักดิ์เป็น เจ้าคณะตำบลชั้นโท ปัจจุบันดำรงตำแหน่งเป็น เจ้าอาวาสวัดบ้านหนอง และยังดำรงตำแหน่งเป็นเจ้าคณะตำบล (จต.)

ประวัติด้านการศึกษาของพระครูอุปถัมภ์สมณกิจ สุภทฺโท

พระครูอุปถัมภ์สมณกิจ สุภทฺโท เจ้าอาวาสวัดบ้านหนอง จบการศึกษาศึกษาระดับมัธยมศึกษาปีที่ 6 (ม.6) เมื่อปีการศึกษา พ.ศ.